Dous traballos maxistrais, tanto no literario, como no terreo cinematográfico. Las Uvas de la Ira deu para moitos comentarios entre os nosos lectores.
- Da novela (1939) destacamos o seu carácter profundamente tráxico e desgarrador, o xeito tan maxistral no que restrata a época da Grande Depresión nortealmericana. Ao longo do filme, a inxustiza, que se ceiba sobre os máis febles, e a impiedade dos poderosos se contrapón coa heroica dignidade dos humildes, que amosan entre sí continuas mostras de solidariedade.
- O filme (1940) é unha recreación maxistral da novela, levado en moi pouco tempo á pantalla no medio dunha dura polémica debida á marcada tendencia política que tiña a novela.
Mais atopamos diferencias. Todos coincidimos que a versión cinematográfica da historia ten un carácter menos pesimista. O sorprendente e extraordinariamente dramático final da novela suprímese e se transforma nun final aberto no que vislumbramos certa esperanza. Así o ton políticamente crítico do escrito de Steinbeck adquire un tinte máis social no filme. En lugar de sinalar aos culpables, a historia se centra máis na forza da familia, na unidade, como base do que significa remar cara adiante para chegar a vencer as dificultades.
Mailas diferencias, forzadas por unha imposibilidade de levar ao terreo de Hollywood naquela época a crueza dun texto tan controvertido, apreciamos que o filme, pola contra, non perde a súa forza. A idea central queda excelentemente exposta, e as soberbias actuacións dos seus actores principais, a calidade da fotografía e o excelente labor da realización levan a este filme, xunto coa novela, a ser considerado un dos grandes fitos da cultura do século XX.
Neste enlace tedes acceso ao filme completo:
No hay comentarios:
Publicar un comentario